فتبارک الله احسن الخالقین
بنام خدایی که هر چه دارم از اوست و متعلق به خود اوست. منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت...هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات...پس در هر نفس دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب... از دست و زبان که برآید کز عهده ی شکرش به در اید باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده. پرده ی ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظیفه ی روزی به خطای منکر نبرد. گر کسی وصف او ز من پرسد بی دل از بی نشان چه گوید باز عاشقان کشتگان معشوقند  ...